Otrzymaliśmy wyciąg bankowy w euro. Widnieją na nim dwie operacje - zapłata za fakturę (z dnia 10 lutego 2015 r.) oraz pobranie opłaty za prowadzenie rachunku walutowego (z dnia 28 lutego 2015 r.). Według jakich kursów należało przeliczyć te operacje? (pytanie nr 915462)
W ciągu roku operacje gospodarcze wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote na dzień ich przeprowadzenia zgodnie z zasadami określonymi w art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.), tj. odpowiednio po kursie:
1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań,
2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego ten dzień - w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji.
Każdą operację figurującą na wyciągu bankowym należy przeliczyć na złote odrębnie, według właściwego dla danej operacji kursu waluty.
W przypadku zapłaty zobowiązania z rachunku walutowego do wyceny przyjmuje się kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania zapłaty. Nie można w tym przypadku wyceny dokonywać według kursu faktycznie zastosowanego, gdyż przy zapłacie zobowiązania nie dochodzi do sprzedaży lub kupna waluty. Operację pobrania przez bank prowizji za prowadzenie rachunku walutowego przelicza się z kolei na złote po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień jej pobrania. Na operacjach tych powstaną różnice kursowe, gdyż rozchód waluty z rachunku walutowego następuje po kursach innych niż kursy przyjęte do wyceny waluty w momencie jej wpływu na konto walutowe.
Warto zwrócić uwagę, że jednostki, które dla celów podatkowych rozliczają różnice kursowe w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości, do wyceny rozchodu waluty z własnego rachunku walutowego mogą również przyjąć jedną z metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1-3 ustawy o rachunkowości, tj. metodę FIFO, LIFO oraz kursów przeciętnych. W takiej sytuacji przeliczenie na złote następuje po kursie historycznym i w związku z tym nie powstają różnice kursowe od własnych środków pieniężnych.
|
Przykład Założenia
a) 10 lutego br. jednostka zapłaciła zobowiązanie wobec kontrahenta zagranicznego w kwocie 2.000 euro (pomija się ustalanie różnic kursowych od zobowiązania w walucie obcej), b) 28 lutego bank pobrał prowizję za prowadzenie rachunku walutowego w kwocie 15 euro.
a) do zapłaty zobowiązania kurs z dnia 9 lutego br., który wynosił 4,1760 zł/euro, b) do pobranej prowizji kurs z dnia 27 lutego br., który wynosił 4,1495 zł/euro.
Dekretacja
Księgowania  |
||||||||||||||||||||||||||
