Firma zakupiła ciągnik samochodowy oraz naczepę do tego ciągnika. Jak należy te składniki wprowadzić do ewidencji środków trwałych - jako dwa osobne środki trwałe, czy też trzeba je uznać za jeden? (pytanie nr 914673)
Ciągnik samochodowy z naczepą w potocznym rozumieniu odbierane są jako jeden pojazd nazywany popularnie TIR-em. Jednak w rzeczywistości - zarówno w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm.), jak i w rozumieniu przepisów podatkowych, są to dwa odrębne składniki majątku.
Według ustawy Prawo o ruchu drogowym pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Z kolei ciągnik samochodowy zdefiniowany został jako pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie wyłącznie do ciągnięcia przyczepy; określenie to obejmuje ciągnik siodłowy i ciągnik balastowy. Natomiast przyczepa to pojazd bez silnika, przystosowany do łączenia go z innym pojazdem, a naczepa - to przyczepa, której część spoczywa na pojeździe silnikowym i obciąża ten pojazd.
Kwalifikując dany składnik majątku do środków trwałych i przyjmując go do używania, podatnik zobowiązany jest prawidłowo ustalić właściwą dla niego stawkę amortyzacyjną. W tym celu powinien przyporządkować go do odpowiedniej grupy (podgrupy, rodzaju) Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) i nadać mu symbol tej Klasyfikacji. Również według KŚT ciągnik siodłowy oraz naczepa należą do odrębnych rodzajów tej klasyfikacji:
- KŚT 746 ciągniki (m.in. ciągniki samochodowe siodłowe i balastowe),
- KŚT 747 naczepy (m.in. naczepy do przewozu towarów).
Podobnie w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o pdof (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) oraz do ustawy o pdop (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.) ciągniki i naczepy wymienione są osobno, pomimo wspólnej dla obu rodzajów środków trwałych stawki amortyzacyjnej, której wysokość ustawodawca określił na 14%.
Wobec powyższego uczestnik forum powinien przyjąć, że ciągnik i naczepa stanowią odrębne środki transportu. Obiekty te osobno mogą być uznane za środki trwałe, które po spełnieniu wymogów określonych w art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy o pdof i odpowiednio art. 16 a ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop podlegać będą amortyzacji.